Lef, klasse, pizzazz

Het is misschien niet zo leuk voor zijn onderdanen wat ik nu ga schrijven, maar ja, ik denk niet dat veel van zijn onderdanen mijn verhalen lezen. Robert Mugabe is een held. Je hebt een hele hoop rare dictators, wat te denken van Hugo Chavez en Silvio Berlusconi, maar mijn favoriet is toch wel Mugabe. Hij heeft lef, klasse, pizzazz. Hem maak je niks wijs.

Afgelopen week kwam hij weer leuk in het nieuws. De aanleiding was helemaal niet zo leuk, zijn zus was overleden. Op de begrafenis kwamen vertegenwoordigers van landen als de VS, Duitsland etc. Heel aardig eigenlijk dat die daar allemaal de tijd voor namen. Ik vraag me ook af waarom. Misschien omdat ze hoopten dat Mugabe zelf wat zou zeggen. Ik stel me voor dat dat zo gaat, bij hoogwaardigheidsbekleders onderling:

"Kan jij deze week naar de bar mitswa van de neef van Angela Merkel?"
"Nee geen tijd, sorry."
"O, dus ook niet naar de begrafenis van de zus van Mugabe maandag?"
"Wacht, even kijken, ik zeg wel een topoverlegje af."

Fijn dat je dan niet voor niets je afspraak afzegt. Mugabe nam inderdaad het woord tijdens de plechtigheid. Hij sprak ongetwijfeld ontroerende woorden over zijn lieve zus, over hun band, dat zij op het schoolplein het altijd voor hem opnam als hij gepest werd, dat zij hem later ook hielp als hij de verkiezingen moest winnen. Heel gevoelig allemaal. Dat Mugabe een zeer begenadigd spreker moet zijn blijkt wel uit het feit dat hij zijn verhaal zo kan draaien dat hij vervolgens in een tirade tegen de Westerse wereld uitbreekt. Waarschijnlijk iets over een reisverbod naar Europa. De VS en haar bondgenoten mogen naar de hel lopen met hun sancties, die er regelrecht voor gezorgd hebben dat Zimbabwe's economie in het slop geraakt is. Vreemd genoeg pikten de diplomaten dit niet en zijn zij voor het einde van de ceremonie weggelopen.

Dat zijn dan diplomaten! Geen enkel gevoel voor decorum, bah. Heel goed dus ook dat Mugabe het hier niet bij heeft laten zitten en hen heeft laten ontbieden op het kantoor van de minister van Buitenlandse Zaken. Deze heeft nog even fijntjes uitgelegd dat dit niet volgens het protocol was, dat ze het programma kenden, dat de heldin (want dat is de zus van Mugabe blijkbaar, zou dat nog van het schoolplein dateren?) nog niet ter aarde besteld was en dat zij pas mochten vertrekken ná Mugabe zelf. Het gedrag getuigt van disrespect voor de overleden heldin en voor haar broer, de president van Zimbabwe.

Hulde! Robert Mugabe laat zich niet schofferen. Als de Westerse diplomaten nog op dit soort ceremonies aanwezig willen zijn, dienen zij zich te gedragen, in plaats van te zoeken naar een mogelijkheid om de toch al broze verstandhouding met Zimbabwe en haar regering op het spits te drijven. Shame on you...