vrijdag 6 augustus 2010

Ik maakte vrienden en ja, ik kwam wat aan

Volgens een recent bericht in de Telegraaf komt zeventig procent van de eerstejaars studenten gemiddeld 1 tot 3,5 kilo aan.
Dit bericht verbaast mij niks. Ik denk dat ik in mijn eerste jaar wel meer dan drie kilo aankwam. En daarna ook nog wel. Ik ben in mijn hele leven nog nooit zo dik geweest als tijdens mijn studententijd. En dat terwijl je juist zou denken dat dit de tijd is waar je er goed uit moet zien. Je ontmoet massa’s nieuwe mensen (lees: mannen) en hebt eindelijk de tijd om zonder de controle van je ouders aan het daten te slaan. Helaas, helaas. Ik werd dikker en onaantrekkelijker. Pas toen ik afstudeerde en ging werken viel ik zonder al te veel moeite, nou ja ok, een slechte relatie die me de eetlust ontnam hielp ook wel een beetje, vele kilo’s af.

De belangrijkste oorzaak zou volgens het onderzoek zijn het gebrek aan beweging. Dat lijkt mij stug. In mijn geval was dat in ieder geval niet de oorzaak. Ik bewoog in mijn eindexamenjaar, buiten mijn baan bij de groentezaak, ook niet bar veel. Maar tijdens mijn studententijd ging ik niet veel minder bewegen. Ik werkte toen op Schiphol waar ik ook veel liep. Maar ik draaide er ook nachtdiensten waardoor mijn heel eetpatroon in de war raakte. Ik at meer en ongezonder.
En natuurlijk dronk ik veel toen ik studeerde. Hoewel ik in mijn eindexamenjaar ook niet weinig dronk, bleef het toen beperkt tot de weekenden. Toen ik eenmaal studeerde dronk ik bijna elke dag. Bier of whisky of wijn, ik dronk het allemaal en met veel plezier. Bij ons in huis ging de grap rond dat je aan de kont van een meisje kon zien of ze eerstejaars was of niet.

Volgens de Belgische onderzoeker “kan niet iedereen even goed omgaan met meer zelfstandigheid.“ Die opmerking vind ik nogal wat. Alsof ik door aan te komen bewees niet voor mezelf te kunnen zorgen. Ik vind het knap dat ik die tijd zonder kleerscheuren heb overleefd. Ik haalde tentamens, ik verdiende geld, ik maakte vrienden en ja, ik kwam wat aan, maar met mijn zelfstandigheid was niets mis hoor. Ok, ik had huisgenoten die elke dag braaf de schijf van vijf aten. Ik zag nog nooit zo veel broccoli (en ik heb dus jaren in een groentezaak gewerkt, dus dat zegt wat) als op het bord van mijn huisgenoot. Maar of zij nu zo zelfstandig was? Elke donderdagavond verdween zij weer in de trein richting Schagen om pas maandagavond weer terug te keren. Ok, ze kwam vast minder aan, maar wie kon er nu beter omgaan met zelfstandigheid?

9 opmerkingen:

  1. Ja, die broccoli kreeg ze vast mee uit Schagen op maandagavond. Overigens had ik een vrij corpulente huisgenoot die ook ieder weekend bakjes eten meekreeg en broodbeleg. Het zegt niks. Het is een paar jaar je onderdompelen in hedonisme, het kan je even allemaal niks schelen. Uitzonderingen daargelaten, die willen op hun 40ste ineens uitrazen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het enige wat ik wel eens denk als ik foto's zie uit mijn studententijd is: tjeempie, wat was ik toch onzeker, en ik had zo gelukkig kunnen zijn! Ik was weliswaar VEEL dikker dan nu. En ik had ook een Slechte Huid (streng dieet van bier, Van Dobben en croissants, dan krijg je dat), MAAR: ik had toen nog geen rimpels en grijze haren - zo zie je maar, elk voordeel heb zijn nadeel en vice versa. De bakjeshuisgenoten zijn een interessant specimen, net als de spoorstudenten: WAAROM zou je in vredesnaam (afgezien van misschien een overbruggingsperiode tot je een kamer hebt) thuis blijven wonen als je ook lolletjes kunt maken in je eigen nieuwe stadje? Ik begrijp het na al die jaren nog niet...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik at enorm veel broodjes warme beenham met saus, als lunch. Als ik 's nachts thuis kwam uit de kroeg warmde ik nog even een pizza op. En tijdens een avondje tv kijken op de bank dronk ik een pak grapefruitzak leeg en at een pak schuimblokken op. Als ik er nu aan dénk word ik al misselijk...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik had overigens ook een slechte huid. De combinatie van nachtdiensten en mijn eetpatroon vrees ik. Ik moest de pil slikken om er vanaf te komen en dat heb ik zelfs nu nog nodig? Wat vreemd dat er mensen zijn die pas ná hun pubertijd aan de puisten beginnen?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het was al niet best toen ik ging studeren maar in mijn derde jaar zat ik wel op het dieptepunt. Iets met een frituur in je studentenhuis en een jaar op een studentenvereniging wonen in het bestuur.
    Ik was blij dat ik kamers kon trouwens, eindelijk weg uit de provincie en weg van de aardappels met verse worst.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. als ik foto's terugkijk uit de studententijd zie ik: mensen die altijd op hetzelfde gewicht blijven, mensen die nu babies hebben en ook op het zelfde gewicht zijn en mensen die met mij hebben "geruild" Zij nu 20 kilo zwaarder en ik 20 kilo lichter. Hoera.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nu we toch aan het bekennen zijn: ik ben pas echt dikker geworden toen ik zittend werk ging doen. Toen ik studeerde was ik veel dunner. Hoewel ik ook wel een minder dunne periode heb gehad - dat was de periode waarin ik ontdekte dat zes witte bolletjes met Unox rookworst met mayo heel lekker was. Als lunch. Ik geloof dat dat meer dan 2500 kcal is, je dagelijkse maximum. En ik at dan dan. Als lunch. (nu moet ik er niet meer aan denken)
    Verder aten wij in ons studentenhuis 's avonds meestal gezamenlijk en heel gezond. Onze huisoudste RMTH kookte meestal en heel lekker. Alleen als hij mosselen maakte, sloeg ik even over. Dus al met al ben ik de studententijd tamelijk goed doorgekomen zonder al te veel kilo's bagage. Soms wilde ik dat ik nog studeerde.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bij mij ging het mis in mijn 4e jaar, toen ik een relatie kreeg met de meneer. Dan ga je lekker samen uit eten en/of voor het eten gezellig samen borrelen, met hapjes en kaasjes en wijn. En dan ook een dessert met dessertwijn en koffie met likeur. Zucht.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik begrijp ook niet meer hoe ik al die Milka-met-biscuit of Twices (meervoud van Twix: 1 Twix, 2 Twices) kon wegklokken met inderdaad ook grapefruitsap. Als ontbijt wel te weten. En hoe ik dan na mijn avondbaantje in DH nog even een Whopper menu als tweede avondmaaltijd verorberde in de nachttrein. Ik word ook onpasselijk als ik daaraan denk. Ik zie in mijn buurt vaak studenten Dr. Oetker's Big American Pizza's (bij voorkeur pepperoni of tropical) bij stapels van 4 afrekenen, plus twee flessen cola, een sixpack bier, chippies (ribbelchips of pringles), flesje witte wijn en een chocoladereep voor als het meisje nog langskomt, en het niet te missen pak dubbelvla. Heel soms willen ze er nog wel een zakje ijsbergsalade bijdoen inclusief high fat dressing, maar alleen als het in de aanbieding is, anders is het veel te duur... enfin, heel erg leuk om te observeren hoe je inkooppatroon verandert met de jaren.

    BeantwoordenVerwijderen