donderdag 1 april 2010

Vrijdag

Het lijkt wel alsof er op vrijdag niemand werkt. Nou ja, bijna niemand.
Het begint al als ik naar mijn werk fiets. Normaal gesproken is het rond half acht, het moment waarop ik de deur uit ga, druk op straat. Auto’s rijden af en aan en fietsers verdringen elkaar voor de stoplichten. Maar niet op vrijdagochtend. Op vrijdagochtend staan alle stoplichten op groen. Het is zelfs zo stil op straat dat ik in het parkje waar ik langskom wel vijf konijntjes gezellig samen in het gras zie zitten. Ze knabbelen wat aan de grassprietjes en worden niet weggejaagd door passerende auto’s of fietsers. Een heerlijk begin van je werkdag. Ik ben ’s ochtends vroeg niet op mijn best en ook het tolereren van verkeer dat mij in de weg rijdt is niet mijn sterkste punt als er dan geen (noemenswaardig) verkeer is en je komt zelfs konijntjes tegen, dan kan je dag bijna niet meer stuk.

Als ik op mijn werk aankom, vaak tien minuten eerder dan normaal omdat ik zo lekker heb kunnen doorfietsen, is het er rustig. En als ik dan achter mijn computer zit en ik mail eens (een extern) iemand, want vrijdag is de perfecte dag om je mailbox leeg te krijgen, krijg ik in vijftig procent van de gevallen een out-of-office-reply.
Ik heb bij mijn oude werk een keer gehad dat ons computernetwerk er vrijdagochtend uit bleek te liggen. Ik probeerde om acht uur het bedrijf te bellen dat dat voor ons regelt, er werd niet opgenomen. Om half negen deed ik poging twee en kreeg wel een receptioniste aan de lijn maar de man die ik zocht ‘was er nog niet’. Negen uur weer proberen, half tien weer en de man was nog steeds niet aanwezig. Ik vroeg toen aan de receptioniste mij door te verbinden met iemand anders van de afdeling van die man want er moest echt een oplossing komen voor ons netwerkprobleem. Na wel tien keer proberen bleek er niemand aanwezig ik moest het om tien uur nog maar eens proberen. Dus om tien uur belde ik weer, de receptioniste reageerde al geïrriteerd toen ze hoorde wie er belde. Ik kreeg weer niemand aan de lijn en vroeg haar toen of zij mij alsjeblieft met iemand kon doorverbinden die ons kon helpen want wij konden echt niet langer zonder netwerk functioneren. Het bleef even stil voordat ze zei: “Maar het is vrijdag vandaag hoor.” Toen was ik even stil. Het is vrijdag. Dan werkt er dus blijkbaar helemaal niemand? Het netwerk ging het die dag niet meer doen. Maandag waren we de eerste.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten