Fitnessavontuur

Mijn fitnessavontuur is begonnen. Vorige week heb ik meteen maar de daad bij het woord gevoegd en ben ik naar een open avond van een fitnessclub hier in de buurt geweest. Ik ging meedoen aan twee groepslessen: Body Attack en Body Pump. Ik vind dat allebei een beetje griezelig klinken. De les Body Attack werd gegeven door een strakke dame, waarvan ik pas later – toen ik dichtbij stond – zag dat ze al in de veertig was. Volgens mij attackt zij al heel lang haar body, en met goed resultaat. Ik had het idee dat ik in een videoclip van Erik Prydz was beland...

De strakke dame wist ons te vertellen dat je met dit programma per keer 800 calorieën verbrandt. “Dus je kunt straks naar huis gaan en een Mars gaan eten!” Precies wat ik nog wilde doen later die avond. Mijn lichaam vond Body Attack maar ingewikkeld. Al die stapjes, standjes – een van de oefeningen noemde de strakke dame ‘het hondje’ – en sprongetjes. Maar het was óók erg leuk. Helaas vond mijn been het minder leuk. Ik heb nog steeds last, terwijl de spierpijn inmiddels al afneemt.

De Body Pump-instructeur was een knappe leeftijdsgenoot die óók nog begripvol was voor het feit dat ik niet wist wat Body Pump was. Hij beloofde me dat zelfs ík mee zou kunnen doen. Dankbaar keek ik hem aan. Nu heb ik het idee dat hij me beledigd heeft. Gelukkig vond ik Body Pump geweldig. Het was een uitputtingsslag, maar mijn been leek het hier minder moeilijk mee te hebben.

Komende week ga ik mezelf nog in de knoop leggen bij een les Body Balance. Mocht ik hierin slagen, is de kans groot dat ik een abonnement neem op de sportschool. Ik had ooit plechtig beloofd nooit meer een voet in een fitnessclub te zetten, maar het lijkt erop dat ik die eed ga verbreken. Duimen jullie mee dat het een succes wordt?