vrijdag 31 augustus 2012
God hates fangs!
Mijn voorliefde voor vampieren begon denk ik toen ik op mijn vijftiende Bram Stokers Dracula las en sindsdien hebben ze me nooit helemaal losgelaten. Gelukkig hebben vampierenverhalen voor kwaliteitstelevisie gezorgd en wat vampieren betreft ben ik een omnivoor. Tijdens mijn studie keek ik (samen met een geobsedeerde huisgenoot) naar Buffy the Vampire Slayer. Lekker puberaal, en een stuk beter dan de Twilight-films, waarvan ik er overigens ook geen een oversla, ondanks het hoge zucht-zwijmel-steun-moeilijk kijken-ik moet poepen-gehalte. Via Blade, Dracula (Gary Oldman!), de Underworld-serie (die wordt steeds belabberder, eigenlijk moet je alleen deel 1 kijken), de dracula-films met Christopher Lee en een van de absolute hoogtepunten van het genre: Lesbian Vampire Killers, ben ik sinds kort aanbeland bij een nieuwe, bloederige ster aan het firmament: True Blood. Ok, je moet je er in het begin even doorheen bijten (nudge nudge), want in de eerste afleveringen zie je vooral heel veel onfunctioneel naakt. Naar mate de plot zich ontwikkelt wordt het gelukkig niet veel maar wel iets beter, maar als je op zoek bent naar een subtiel tv-drama in de trant van de BBC kun je beter iets anders gaan doen. True Blood is een serie in de categorie 'lekker makkelijk, best spannend'. Het verhaal: sinds een paar jaar zijn vampieren uit de kist gekomen en 'leven' nu tussen gewone mensen. Sommige mensen vinden dit prima, anderen verzetten zich en vinden dat vampieren uitgeroeid moeten worden. Dit zorgt voor een politieke strijd (met als strijdkreet 'God hates fangs!'), maar de serie gaat vooral om het gewone leven van alledag: relaties tussen vampieren en mensen, onschuldige vampieren die overal de schuld van krijgen en over gemene vampieren die zielige mensen leegzuigen. Hartstikke spannend natuurlijk. Het verhaal speelt zich af in Louisiana, dus je krijgt ook nog een hoop mee van de cajun-cultuur. Het accent is prachtig, de mensen zijn bijgelovig en bekrompen, de dorpen zijn arm. Gooi dit in de blender en je wordt urenlang vermaakt. Ik ga binnenkort ook nog maar eens Interview with a Vampire kijken, want mijn vampierenliefde is weer helemaal aangewakkerd.
Labels:
Caar,
films,
Tips,
Tv (hebben en kijken)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten