woensdag 11 april 2012

Vleesbomen

Sinds een paar maanden proberen mijn meneer en ik minder vlees te eten. Want: beter voor het milieu, minder zielige diertjes, en elke dag vlees kopen is natuurlijk ook best duur. De deal was dat áls we dan vlees zouden eten, het góéd vlees zou zijn. Met blije beestjes, groen gras en een enigszins prettige slacht. Helaas hebben we moeten constateren dat ons plan tot nu toe een beetje is mislukt. Bij het boodschappen doen let ik namelijk lang niet altijd op een stickertje met ‘Biologisch’, ‘Beter leven’ of ‘Puur & Eerlijk’ op de verpakking. Vooral bij de prijsvechters is weinig keus in goed vlees, dus koop ik gewoon het vlees wat ze daar aanbieden. Anders moet ik weer speciaal naar een andere winkel. Dus door mijn eigen luiheid zit ik nog steeds vlees van slecht behandelde beesten te eten. Geen fijn idee.


Gisteravond kwam een kleine ommekeer. Eerder had ik goedkope kippenpootjes gekocht bij de Lidl. (Wat ik verder een prima winkel vind: niet alleen hebben ze een eigen biologisch geproduceerd merk, maar óók lactosevrije melk! Vooral mijn lactoseintolerante kant is daar blij mee.) Zonder na te denken zocht ik een lekker kiprecept uit, sneed fijne groenten, gooide er wat verse kruiden bij en schoof het geheel in de oven. Nadat het gerecht ein-de-lijk gaar was, kwamen we tot de pijnlijke conclusie dat álles lekker was. Behalve de kip. De groenten waren heerlijk en de kruiden waren goed tot hun recht gekomen. Het velletje van de kip was ook nog enigszins eetbaar, maar daar was alles helaas mee gezegd. Het vlees zelf was namelijk hopeloos smakeloos. Ik voelde me naar. De kip op mijn bord was slecht behandeld en volgepropt met eten zodat ie snel geslacht kon worden. Waarschijnlijk heeft ie nog geen A4’tje leefruimte gehad. Daarna is ie voor een paar euro in de supermarkt terechtgekomen. Na een paar dagen kwam het beest op mijn bordje terecht en toen heb ik ‘m bijna uitgekotst. Tijd om écht de knop om te draaien. Dan maar een kilometertje omfietsen voor m’n boodschapjes en een paar euro meer betalen, maar dan eten we tenminste smakelijk vlees van blije dieren. Zo, dat is eruit.

1 opmerking:

  1. Ik vind dit een zeer loffelijk voornemen. Sinds een aantal jaren wordt in mijn huishouden ook regelmatig een vleesloze maaltijd genuttigd en gisteren heb ook ik een pondje vlees gekocht van prettig-geleefde-dieren. Het gaf me een goed gevoel. Spijtig alleen dat ik hiervoor 55 jaren oud moest worden..... Dus jongere mensen: volg mijn en Hans voorbeeld!

    BeantwoordenVerwijderen