donderdag 20 januari 2011

Beursgang

Inwoners van Utrecht weten het al tijden: als je op de fiets of met de auto de stad door moet wil het wel eens lonen om eerst de agenda van de Jaarbeurs te bekijken. Is er een beurs op het moment dat jij van plan bent om langs de achterkant van het station te reizen, dan wordt er geadviseerd om ofwel om te rijden of om je extra goed voorbereid op pad te gaan. Echt waar, voor je eigen bestwil. En de volksgezondheid. En het landsbelang.

Het is namelijk wetenschappelijk vastgesteld dat grote groepen beursbezoekers die de gang van Utrecht CS naar de Jaarbeurs maken, meer ravage kunnen aanrichten dan een groep gnoes op de Serengeti tijdens de grote trek. En dat alleen door een van de drukste straten in de stad over te steken. Rood licht, een zebrapad of een fietspad; de beursbezoeker trekt zich er niks van aan. De lokroep van de beurs is te groot,de peer-pressure enorm en de toegangskaart in de achterkant van de kontzak brandt zonder genade.

Op de heenweg zijn de bezoekers gewoon snel. Als je namelijk een dagje vrij hebt genomen en vroeg uit de veren bent gegaan moet je alle tijd goed gebruiken. Wachtend in de auto voor het stoplicht zie je dan ook vooral een grijze waas van massa de weg oversteken. Als het licht op groen staat stopt de tsunami aan koopjesjagers niet, het gaat gewoon onverstoord door. Een fight or flight-principe. Dan is het tijd om afwegingen te maken: is mijn kreukelzone toereikend of zijn die mensen toch harder dan je denkt? Hard grommen met de auto om het gas de overstekers te doen waarschuwen wil wel eens helpen. En wees eerlijk, wie wil er nou een beursganger op de motorkap?

Na het beursbezoek is het nog gevaarlijker om het pad te kruisen. De meest kleurrijke rolkoffertjes staan op het fietspad geparkeerd, krampachtig vastgehouden door de eigenaren. Door alle folders, promotasjes en trolleys zijn er geen handen meer over om de knop van het voetgangerslicht in te drukken. Chaos is het gevolg en het is survival of the fittest wat de klok slaat. Bellen met je fietsbel leidt tot scheldkanonnades of gestompt worden met een van de gratis verkregen gadgets. Tijdens de KreaDoe is het extra opletten want dan zijn de bezoekers gewapend met secondelijm en kleine mesjes. Maar aan de kant gaan? Ho maar.

Daarom pleit ik voor een wild-viaduct. Gewoon een tunnel graven en de massa rustig afvoeren. Kost wat, maar dan win je op het terrein van verkeersveiligheid en het bevordert de verkeersstroom in de stad. De aankleding en inrichting van de tunnel kan dan aangepast worden aan de beurs die op dat moment gehouden wordt. Dus darkrooms in de tunnel tijdens de Kamasutrabeurs en loslopende barrista's tijdens Beleef Koffie 2011. Maar altijd zal de tunnel gehuld moeten zijn in de kleuren van de Serengeti. Zo blijft de beursbezoeker lekker in touch met het oergevoel van de beursgang.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten