Leuk voor op de schoorsteenmantel

Mijn kerstvakantie heb ik vooral slapend doorgebracht. Er moest ook veel geregeld worden, maar slapen deed ik ook veel. Maar naast het slapen heb ik dus, zoals gezegd, veel ‘dingen geregeld’. Zo moesten er heel wat instanties gebeld worden die het nog niet voor elkaar hadden gekregen onze adreswijziging door te voeren. De administratie lag er sowieso al een tijdje, dus ook die moest opgeruimd.
En we moesten uiteraard veel dingen kopen. Nu waren wij zo handig de boodschappen bij Albert te bestellen, zeker met de sneeuw scheelde dat een hoop gedoe, maar voor sommige dingen moet je toch naar een winkel. Zo had Albert geen eieren en geen passievruchten meer. En dan moet je wel. Door de poorten van de hel (de parkeerplaats bij het winkelcentrum) de hel in (de supermarkt).
Verder hadden we bedacht dat we kerstversiering moesten kopen, we hebben immers nu veel meer oppervlak om te versieren. Nu klinkt dit alles alsof H en ik uren in tuincentra doorbrachten op zoek naar het juiste kerstensemble, maar niets is minder waar. Op een verloren donderdagavond kocht ik de laatste kerstkrans die ik bij de Hema kon vinden, een plastic felgroen ding. Foeilelijk, maar het was tenminste een kerstkrans en meer eisen wilde ik er niet aan stellen. Bij de bloemenwinkel kocht ik een kerstboeket en een aardewerken kaarsendingetje met Jozef, Maria en het kindekke Jezus. Leuk voor op de schoorsteenmantel. De kerstboom werd in elkaar gezet, opgetuigd en met verlengsnoeren aangesloten op het elektriciteitsnetwerk. En omdat wij dit jaar voor het eerst een tuin hebben moest ook die er aan geloven. Op dezelfde donderdagavond als de avond van de kerstkrans kocht ik snel bij de Blokker een lichtgevend rendier. Mooi in zijn lelijkheid. Maar één rendier is ook zo eenzaam, en dus togen H en ik op zaterdag naar een overvol winkelcentrum om een tweede rendier te kopen. Nu wilde het toeval dat H die dag net erwtensoep had gemaakt en wij wel even wat soep bij mijn zus zouden langsbrengen. Nu zijn wij nog niet dusdanig geëquipeerd dat wij in het bezit zijn van een verzameling Tupperware. En dus moest de soep (nog warm) mee in een pannetje. En H hield dat pannetje op schoot. In de auto. Tot we bij het winkelcentrum waren voor het rendier en H het pannetje achterliet op zijn stoel. Buiten was het een flink aantal graden onder nul. We ploegden door de sneeuw en door de mensenmassa’s richting de Blokker. We hadden het geluk dat er een kerstmarkt gaande was in het winkelcentrum. Dat betekende dus nog meer gezellige mensen die slenterend alle kraampjes van de markt inspecteerden. H keek mij aan en mompelde dat het toch altijd zo gezellig was om op zaterdag samen te winkelen. We worstelden ons naar de Blokker. Daar was het zo druk dat wij werkelijk enkele minuten hebben moeten wachten tot iemand zich verplaatste en wij de doos met rendier konden grijpen. Daarna volgende zeker vijftien minuten wachten bij de kassa. Toen dezelfde route terug naar de auto waar de erwtensoep beslagen ramen en een vreemde geur had veroorzaakt. H nestelde zich weer op zijn plek, zijn handen warmend aan de erwtensoep. We haalden het huis van mijn zus zonder erwtensoep op de voorruit en zelfs zonder erwtensoep op het tuinpad. En zo brachten wij zo ongeveer de hele kerstvakantie door. Gevuld met kneuterige huiselijkheid. H moest nieuwe schoenen en een nieuwe broek, en zo liepen wij een middag door in een winkelcentrum in de buurt van de woonplaats van mijn schoonouders. Onze oude huis zou worden opgeleverd aan de nieuwe bewoners en dus moest dat worden ontdaan van onze laatste spullen. Dat leverde een ochtendje opruimen en inpakken op in het oude huis. En een middagje opruimen en weggooien in het nieuwe huis. We ruimden in het nieuwe huis de zolder op. En alle spullen die daar vandaan kwamen, moesten naar de schuur. We zetten een stellingkast in elkaar voor in die schuur en propten daar zoveel mogelijk spullen in. Ik harkte de tuin aan (de bladeren lagen er nog steeds) en verzorgde de rendieren. We regelden het grofvuil voor zowel het oude als het nieuwe huis. Onze auto moest gekeurd. En heel veel mensen kwamen langs om ons huis te bekijken. We bleken na oud en nieuw een lekke band te hebben en spendeerden zo een hele zaterdagochtend aan dat probleem. We sliepen veel, we keken wat films, we regelden van alles en toen was de vakantie voorbij. En konden we weer gaan werken. Een stuk opgeruimder en uitgeruster dan voor die vakantie.