donderdag 22 oktober 2009

Re: Beroemdheden

Acda en De Munnik bij de gate op Schiphol (2002), ze liepen op me af, ik dacht dat ze me gingen omhelzen, toen bleken de twee dames met plukjeshaar achter mij hun vrouwen te zijn

Annemarie van Haeringen (2002) bij een signeersessie in kinderboekenwinkel Silvester in Leiden. Vriendin M. en ik waren de oudsten, de andere fans hadden een ranja-snor en afzakmaillot

Jan Terlouw, kinderboekenmarkt (2008), hij schreef mijn naam verkeerd in Gevangenis met Open Deur

Toon Tellegen, kinderboekenmarkt (2009), ik heb maar even mijn naam gespeld

Adriaan van Dis, lezing (1997), hij schreef alleen zijn eigen naam

Yvonne Keuls (1996), verontwaardigd omdat we bij ons op school haar boeken niet op de lijst mochten zetten

F. Springer (1998), hij vertelde een anekdote over een vriend van hem die niet kon schrijven maar wel goede titels kon verzinnen, waarop mijn docent hem (Springer dus) toezong: “Mien Mien Mien, laat je titels nog eens zien!”

Diederik Samson, station Leiden CS, hij wordt kaal

Prins Floris, verscheidene malen tijdens mijn studietijd in de Hoogvliet, meestal bij de groenten

Willem Post, Amerika-deskundige, in het vliegtuig naar NY, uiteraard (2008)

Erik Mouthaan, in een parkje in NY, uiteraard, terwijl ik net heel hard moest huilen om niks (2008)

Drs. P, op straat in Amsterdam, hij viel bijna om

Joost Zwagerman, volgde werkgroepen bij hem, vol van zichzelf (2003)

Gerrit Komrij (2001), na een lezing ben ik met een paar anderen een biertje met hem gaan drinken, ik weet niet meer wat hij zei, was teveel afgeleid door zijn stem, die in het echt nóg enger is

Arnon Grunberg (2003) tijdens een signeersessie bij Kooyker, omgeven door blozende, kirrende meisjes en door het winkelpersoneel dat zelf ‘originele’ vragen had verzonnen

Raoul Heertje (2004) in exact dezelfde situatie

En dan zie ik ook elk jaar bij de uitvoering van de Matthäus Passion in de Pieterskerk de volgende kopstukken: Hans van den Broek, Paul Witteman, Jaap de Hoop Scheffer, Wim Deetman, Eelco en Janneke Brinkman, Frans Weisglas, Frits Bolkestein en nog een aantal grijze oude mannen van divers politiek pluimage

Slechts enkelen heb ik ook daadwerkelijk gesproken, het betreft dan vooral beroemde en minder beroemde schrijvers, en het waren geen van allen gesprekken die verder voerden dan "Kunt u dit boek voor mij signeren?", behalve dan met Joost Zwagerman, met wie ik een discussie over de oorlog in Irak heb gevoerd en ook nog over of je bevriend kan zijn met iemand die politiek lijnrecht tegenover je staat. Ik wel, hij niet. Om precies te zijn had hij het over Leon de Winter.

1 opmerking:

  1. Prachtig, deze momenten. Verzin er zelf ook een paar:

    HAFMO van Mierlo, op een of andere manier bleek hij driemaal achter elkaar voor eenzelfde voorstelling kaarten te hebben als ik. De mooiste keer was op de trouwdag van WimLex en Maxima, toen hij in zijn jacquet in zeer kennelijke toestand door de Beurs van Berlage zwalkte. De op één na mooiste keer was toen hij samen met zijn Connie P. een voorstelling in de Amsterdamse Schouwburg bezocht, die zo lang duurde (mij kon dat niet schelen, want Fedja van Huet had de hoofdrol, het was namelijk Don Carlos van Schiller) dat Connie in de eerste pauze verzuchtte: Nou, ik neem wijn hoor...

    BeantwoordenVerwijderen