donderdag 26 juli 2012

I heart ... sproeten

Pippi Langkous en Hermione hebben ze, en vergeet niet onze eigen Maxima. Of Lindsay Lohan. En natuurlijk Julianne Moore. Efelides, beter bekend als sproeten. Prachtige sproeten, roodbruine herinneringen aan de zon. Of misschien aan je oma die nog rossiger en bleker is dan dat jij bent. Het is tenslotte erfelijk.

En ondanks dat mijn opa vroeger zei dat elke sproet een roestig uiteinde van een zenuwcel is, ben ik trots op mijn zonnestippen. Ze zitten er altijd, ze horen bij mij en er is maar weinig zonlicht voor nodig om ze te activeren. Soms is er een nachtmerrie, dat de sproeten overnight verdwenen zijn en dat ik nooit aan mijn blotebillengezicht zou kunnen wennen. Soms is de zon zo sterk dat de sproeten op mijn neus agglomereren. Oh jahoor, dan lijkt je gezicht opeens wel bruin.

Toch zijn er mensen die sproeten lelijk vinden, en dat terwijl het één van de zeven schoonheden is. In de VS is er sproetenbleekmiddel te koop, en ik hoorde van een bruid met jurk van bijzonder weinig stof die haar sproeten had laten weglaseren. Stond niet zo classy tijdens de bruiloft. Onbegrijpelijk. Verloochening.

Sproeten zijn als vuurwerk op de boulevard, als voeten in het warme zand, als zomerkoninkjes met room en als lavendelvelden in Frankrijk. Ze horen bij de zon en zijn een van de mooiste cadeautjes van de zomer.

1 opmerking: