Mijn bijnaam is Zeeuwtje, en dat komt niet helemaal uit de lucht vallen want ik heb immers 20 jaar in de zuinigste provincie van ons land gewoond. De bijnaam heb ik verdiend toen ik een keer heel hard riep: “Jamaar ik heb er toch voor betaald?!”. Zolang ik me kan herinneren weet ik hoeveel er op mijn rekeningen staat, hoeveel kleingeld er in de beurs zit en wat een Zeeuwse bolus kost. Zuinig zijn gaat vanzelf, geld uitgeven niet. Sterker nog, geld uitgeven is soms een beetje moeilijk. Want waarom veel geld uitgeven aan een hele dure spijkerbroek of aan een paar schoenen met een merk erop als je het ook goedkoper kan krijgen? Maar in het echte zuunig zijn zit ook een paradox. Want liever meer geld uitgeven aan een duurzaam product dan vaker iets nieuws aanschaffen. En nieuwe dingen kopen, hoe handig of leuk ook, doen soms een beetje pijn.
Ik vervloek de periode dat de vaatwasser kapot was en alles met de hand was, maar met het was echt wel slikken om de rekening te zien van de nieuwe. De tickets naar Ecuador waren een vermogen terwijl vakantie toch een van de beste dingen is om geld aan uit te geven, het was echt even moeilijk toen mijn spaarrekening bijna leeg was.
De tv begint kuren te vertonen en besluit al een tijdje of hij zelf zin heeft om aan te gaan of niet als het power-knopje wordt in gedrukt. Dus gaan meneer S en ik vanavond naar een nieuwe HD flatscreen kijken. Een kennis gaat emigreren en doet haar inboedel weg. Ik weet heus wel dat de televisie binnenkort kapot gaat. En dat het een mooie prijs is voor de nieuwe flatscreen maar het Zeeuwse stemmetje in mijn achterhoofd zegt: “Maar de oude televisie is toch nog niet echt kapot?”.
Opvallend is het misschien dat ik niet degene ben die in mijn gezin de financiën regelt. Dat doet iemand anders, iemand die meer een voorliefde voor excel-sheets heeft. Dus wanneer hij vanachter de computer vraagt hoeveel ik maandelijks kwijt ben aan de sportschool, geef ik meteen tot op de cent nauwkeurig antwoord.
Er is trouwens een uitzondering. Er is iets waar je nooit genoeg geld aan kan uitgeven, een moment waarbij ik bij de pinautomaat niet in elkaar krimp maar juist opleef. En dat is bij het kopen van goed eten, het liefste het eten van de bioslager. Wat de economie ook doet, ik hoop dat ik nooit op de bioslager hoef te bezuinigen.
Heb jij misschien ook een inner-Zeeuw? Of denk je dat ik een dwangstoornis heb omdat ik bijna dagelijks het saldo van mijn rekeningen check? Waar geef jij het liefste geld aan uit? Laat het weten in de comments.
Kleding en schoenen, daar geef ik graag geld aan uit. Maar: altijd koopjes, dus wel dure (merk)kleding maar dan flink afgeprijsd. Van het weekend nog kocht ik een mooie dure jurk voor een prikkie. Dan word ik bijna high van blijdschap. En dan wordt ook het kind in mij wakker, want ik wil het meteen naar school, eh werk aan.
BeantwoordenVerwijderenSoms kost uitgeven me ook moeite, bijvoorbeeld toen we van de week een lang weekend in een hotel boekten. Dat geld hadden we ook in een verre vakantie kunnen steken en dan voel ik me schuldig. Terwijl ik juist blij zou moeten zijn. "Is het echt niet te duur?" hoor ik mezelf dan aan mijn eigen excel-sheet-meneer vragen.
De inner-calvinist, daar kom je nooit van af. Ik niet in ieder geval.
Niks hoor, ik heb alleen een "inner brat", die heel hard jammert, zeurt en mokt als ze het geld niet uit mag geven.
BeantwoordenVerwijderenVan wie mag je dat geld dan niet uitgeven?
VerwijderenMijn naam is De Zeeuw, maar ik gedraag me er niet naar... Ik ben heel goed in geld uitgeven, maar houd m'n rekening wel in de gaten. Maar ik weet nooit precies hoeveel er opstaat. Gisteren ging ik nieuwe schoenen kopen (die had ik écht nodig) en daarvóór heb ik m'n saldo gecheckt! :)
BeantwoordenVerwijderenIk kan heel goed zuunig zijn als ik geen geld heb. Als het er niet is, dan is het er niet. Maar ik kan aan sommige zaken ook getikte bedragen uitgeven: kleding (ik koop liever minder en duur dan meer en goedkoop - een uitverkoopje is natuurlijk mooi meegenomen, dat dan weer wel), schoenen (zie kleding), make-up, parfums en beautyproducten (ik koop niet zo veel, maar nooit goedkoop spul, zie kleding), wijn (zie kleding). Ik wil soms heel graag een schandalig bedrag aan uit eten gaan uitgeven, maar omdat alle echt dure restaurants niet goed vegetarisch kunnen koken, beland ik steevast in midprice restaurants die dat wel kunnen... Ik kan ook veel geld uitgeven aan sport- of outdoorkleding, al koop ik ook daar graag een leuk uitverkoopje natuurlijk. Maar als ik een dure Goretex jas nodig heb, dan koop ik die, ook als zo'n jas EUR 300,- kost (afschrijven over 15 jaar levert een kostenpost van EUR 20 per jaar op). Aan apparatuur smijt ik zonder blikken of blozen veel geld stuk als ik het nodig heb: koelkast stuk, meteen een nieuwe kopen, snel beslissen, en aanschaffen. Windows-laptop zat? Foeterend naar de Macwinkel fietsen en een MacBookPro kopen, mijn allerbeste impulsaankoop ooit. Dat kan ik overigens allemaal doen omdat ik verder een vrij zuunig bestedingspatroon heb, en ja, ik struin inderdaad ALTIJD de aanbiedingen in de supermarkt af. Zo zuunig ben ik dan ook weer wel. Van het geld dat ik daarmee bespaar kan ik dan brood kopen in de biowinkel, want dat is wel lekker namelijk...
BeantwoordenVerwijderen