Land of the free, home of the brave

Onlangs schreef ik hier over het gebruik van het woord ‘lievelings’. Toen vermelde ik dat ik ook een lievelingsvakantiebestemming heb. Ik weet niet of dit helemaal waar is, elke bestemming heeft namelijk zo zijn eigen charmes en afhankelijk van je bui of behoefte kan de bestemming waar je voorkeur naar uit gaat dus veranderen. Laat ik het dus maar houden op een aantal favoriete vakantiebestemmingen zonder er eentje als mijn blijvende ‘lievelings’ te bestempelen.

Een favoriete vakantiebestemming van mij is, het zal niet veel mensen die mij kennen verbazen, de Verenigde Staten. Inmiddels ben ik daar drie keer geweest en ik denk dat ik er nog wel een aantal keer heen wil. Voor veel mensen zal de VS, of ‘Amerika’, niet exotisch genoeg zijn. Het is een Westers land, ze spreken er Engels, het is commercieel, het is zeer makkelijk te bereizen en het is met dat alles nu niet bepaald een plek waarmee je je eigen uniekheid kunt etaleren. Ik zal de nadelen die veel mensen ervaren bij Amerika en die ik net opsomde even kort toelichten. Deze nadelen zijn voor mij eigenlijk voordelen.

Amerika is een Westers land. Dit betekent onder andere dat qua hygiëneniveau het land vergelijkbaar is met Nederland. Dit heeft tot gevolg dat je tijdens een vakantie in Amerika (een enkele uitzondering daargelaten) geen last van buikloop of andere ongemakken krijgt. Je hoeft de kans daarop in ieder geval niet in te calculeren in je vakantieplannen en je hebt een vrij grote kans dat je vakantie ook echt een vakantie wordt. Ik vind dat erg belangrijk, een vakantie moet geen aaneenschakeling van ongemakken en afzien zijn, daar heb ik simpelweg geen zin in als ik vrij ben.
Ze spreken Engels in Amerika. Veel mensen zullen dit ervaren als een nadeel, je vakantie ontbreekt daarmee authenticiteit, charme en avontuur. Ik vind het een voordeel, je hoeft niet met handen en voeten je ontbijt te regelen bij een lokale ‘authentieke’ noodleboer om je vervolgens af te vragen wat de ingrediënten van je bakje noodles precies zijn. Ik herinner mij een scène op het station van Barcelona waar H en ik treinkaartjes probeerden te kopen. Na een gesprek van een half uur met de ambtenaar achter het loket en het in ontvangst nemen van twee onooglijke kaartjes, vroegen wij ons de gehele treinreis af of wij nu echt de juiste kaartjes hadden (regionaal, interregionaal of wat dan ook), de juiste bestemming (deze trein ging toch echt wel naar het noorden?) en of we nu ook echt de juiste trein hadden (regionaal danwel interregionaal niet zijnde een stoptrein waardoor we veel te laat in Figueres zouden arriveren) en of die trein ook weer terug ging (zodat wij weer een slaapplaats hadden). Verder vind ik een groot voordeel dat je de teletekst in de VS begrijpt. Zo weet je o.a. wat voor weer het wordt. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Noorwegen waar wij na drie dagen bestudering van teletekst én het weer wisten wat het Noorse woord voor regen was (dit was wel zeer nuttig voor het temperen van onze verwachtingen omtrent het weer voor de rest van de vakantie)
Amerika is commercieel. Dit heeft tot gevolg dat je nooit en te nimmer (ook niet met de kerst of op nieuwjaarsdag of op zeer afgelegen plekken) in angst hoeft te verkeren of je die dag een winkel of eetgelegenheid of een werkende benzinepomp tegenkomt. Kom daar maar eens om in Frankrijk waar het vinden van een geopende bakker op sommige dagen een ramp is. Op zon-, feestdagen en tijdens de lunch zijn Franse bakkers immers altijd dicht. En ineens hebben ze dan heel veel feestdagen in Frankrijk. En daar kom je ook nooit een dag van tevoren achter. Ik herinner me een vakantie in Noorwegen waarbij wij wanhopig de achterbak vol met eten hadden gepropt en bij elke benzinepomp angstvallig gingen tanken om zo te voorkomen dat we ergens hulpeloos (en zonder bereik met je mobiele telefoon) zouden stranden. In Amerika is eigenlijk altijd en overal wel eten en benzine te krijgen en is een creditcard genoeg om overal te komen (dit in tegenstelling tot wederom Noorwegen waar onze creditcard niet werd geaccepteerd en Frankrijk waar wij in de buurt van Amiens alleen onbemande tankstations tegenkwamen die alleen lokale bankpassen en creditcards accepteerden). Commercieel is echter voor heel veel mensen een vies woord. Niemand geeft graag toe dat hij zich prettig voelt bij grote ketens die in een cirkel van duizenden kilometers dezelfde producten verkopen die vrijwel 24 uur per dag, 365 dagen per jaar verkrijgbaar zijn. Dit heeft te maken met de drang van mensen naar bijzondere ervaringen en, zoals ik eerder al noemde, het verlangen uniek te zijn. Liever vertellen wij dat we na drie dagen jungle ergens in een dorpje op Bali de allermooiste asbak van een ambachtelijke Balinese houtbewerker kochten, dan dat wij bij de grootste Target van het westelijk halfrond een industrieel en massaal geproduceerd rompertje van de Miami Dolphins kochten. Ik heb zelf echter geen enkele moeite met massaal geproduceerde en verkochte producten en voel niet de drang om ergens in de binnenlanden van Mali dat ene bijzondere ambachtsmannetje tegen te komen, om er vervolgens nooit meer terug te komen omdat die man op drie dagen reizen van de bewoonde wereld woont. Ik vind commercieel geen vies woord, van mij mogen winkels altijd open zijn en de service bieden waarvoor ze in het leven zijn geroepen (namelijk spullen verkopen, liefst op een goed bereikbare plaats). Kortom, doe mij maar de grootste Target van het Westelijk halfrond. Open van acht uur 's ochtends tot 11 uur 's avonds en met een uitgebreide keus.
Amerika is verder zeer makkelijk te bereizen. Allereerst kom je er vrij gemakkelijk met een vliegtuig en ten tweede is in het land zelf alles goed te bereiken mits je in het bezit van een rijbewijs en huurauto bent. Maar ook zonder die twee dingen kun je eigenlijk op veel plekken wel komen. Het land is echter gebouwd rond comfortabel autorijden en daardoor het toppunt van ontspannen reizen. Nee, voor ons geen lokale bus in de achterlanden van Guatemala die de Nederlandse keuringsnormen allang niet meer haalt en waarbij je je stoel deelt met een kippenboer en zijn hele handelsvoorraad. Ik geef toe, dit klinkt allemaal heel authentiek en levert ongetwijfeld thuis een goed verhaal op, maar als ik het hele jaar gewerkt heb wil ik enige comfort op mijn reizen en wordt derhalve niet graag achttien uur lang met gevaar voor eigen leven over een hobbelige weg vervoerd in de nabijheid van personen die geen deodorant kennen. Voorts heb ik zelf niet het gevoel nu minder te 'leven' doordat ik weiger om me langere tijd ongewassen in een bus op te houden.

Ik geef toe, Amerika is geen avontuurlijk keuze en al helemaal geen onontgonnen gebied, en een bezoek aan het huis van Jefferson doet het echt niet zo lekker op verjaardagen als het bezoek aan die ene tempel ergens in de binnenlanden van Tibet, maar dit alles maakt mij geen bal uit, want voor mij is Amerika het toppunt van ontspannen vakantie. Begrijp me niet verkeerd, ik vond onze vakantie naar Noorwegen één van de mooiste vakanties ooit. Het is een schitterend land en je kunt je er echt prima redden. Het weer, het eten, het gebrek aan comfort en de schaarste aan winkels, slaapgelegenheden en benzine maakt het toch een vakantie met een minder ontspannen niveau dan Amerika. En aangezien ik vakantie zie als een manier om te ontspannen speelt dit mee. Ik vind Italië een geweldig vakantieland, maar de ongeorganiseerdheid en drukte in de toeristische gebieden vind je in Amerika vrijwel niet. Ik snap dat de chaos van de Italianen zijn charme heeft, maar toen ik met mijn al in Nederland gereserveerde kaartjes toch drie uur in de rij moest staan bij het Uffizi om vervolgens door drie bussen Japanners onder de voet te worden gelopen bij ‘De Venus’ van Botticelli, voelde het veel minder als vakantie dan toen ik op Mount Vernon in de rij stond om de woonkamer van George Washington te bekijken en ondertussen van een langslopende medewerker een lezing kreeg over het leven in de tijd Washington. Het is in Amerika, als je het een beetje uit zoekt, meestal mooi weer, er is genoeg te zien en te doen, zowel op het gebied van natuur als cultuur, en je hebt altijd eten en een slaapplaats (voor jezelf en zonder beestjes). Dat maakt Amerika voor mij een land dat zeer hoog in mijn vakantie top 5 staat.