Boekentip: Huwelijk, vlees en andere obsessies

Met veel plezier keek ik een paar weken terug voor de tweede keer naar Julie and Julia. Een heerlijke film met prachtrollen voor Meryl Streep en Stanley Tucci. Het feit dat ik Julie, de verteller, een beetje een zeurpiet vond die haar eigen onvermogen nogal eens afreageert op haar geduldige echtgenoot, was een voorbode voor haar tweede boek, dat ik nu net uit heb. Op het achterplat stond ook nog een aanbeveling van Elizabeth Gilbert, iemand die ik ook niet bijster sympatiek vind, afgaande op haar boek Eten, bidden, beminnen.

Dit boek is gedeeltelijk van hetzelfde laken een pak. Gedeeltelijk, want het boek gaat vooral ook over Julie die slagersleerling wordt. Daarom kocht ik het boek: op de cover zag ik Julie Powell wellustig met een hakmes een varkentje in tweeën hakken. Een kolfje naar mijn hand, aangezien ik in mijn jonge jaren bij een poelier heb gewerkt én ik heb voor mijn vorige verjaardag een gehaktmolen slash worstmachine gekregen. Misschien dat ik er nog wat van kon opsteken.

Nou, dat kon ik. Meer dan me lief was. Het hele boek is één gedetailleerde beschrijving van het fileren van een varken. Het fileren gefileerd, dus eigenlijk. Ze beent uit, beent uit en beent uit, stinkt naar vlees, put zichzelf uit en beent door. Ondertussen klaagt ze over haar huwelijk dat lijkt te stranden en over de dubieuze relatie met haar minnaar. Dat geklaag is precies wat me ook irriteerde aan het boek van Gilbert. Als het echt allemaal zo vreselijk is: vraag een scheiding aan en val elkaar niet meer lastig. Er zijn nog genoeg andere leuke mensen op de wereld met wie je vast een stuk gelukkiger wordt.

Eindoordeel: het boek is vermakelijk en bij vlagen grappig, maar te lichtledig om 300 pagina's lang te boeien. Na 100 wist ik het wel. Maar mocht je van relatiegezeur houden en niet vies zijn van flink wat kilo's bloedend vlees, dan is dit zeker een aanrader.

Overigens vond ik halverwege een goed recept voor worst met venkelzaad en nog veel meer andere kruiden, dus ook ik kan me binnenkort naar hartelust overgeven aan de vleselijke lusten (wat trouwens een betere titel was geweest).