Open brief aan Mariska Orbán

Geachte mevrouw Orbán,

eerder vandaag publiceerde u een open brief aan mevrouw Hennis-Plasschaert, VVD-kamerlid. U schreef een heftig relaas over miskramen, het krijgen van kinderen en de bezoekers van een abortuskliniek. U bent met deze brief over de schreef gegaan. Niet omdat u een andere mening dan mevrouw Hennis-Plasschaert en mijzelf bent toegedaan, over zulke kwesties kan men nu eenmaal van mening verschillen, maar omdat het onbeschoft is om op deze manier het persoonlijk leven van iemand te gebruiken om uw stelling zogenaamd te onderbouwen.

Ik kan op geen enkele manier begrijpen waarom het feit dat helaas veel vrouwen en hun partners het verdriet van een miskraam hebben moeten ervaren, een reden zou zijn om abortus te verbieden of in ieder geval aan banden te leggen. Is hier sprake van een causaal verband? Heeft u theologische ondersteuning? Daar ben ik dan wel benieuwd naar.

U schrijft dat u weet hoe het verdriet van mevrouw Hennis-Plasschaert voelt. Ik trek dat in twijfel. Als dat namelijk het geval was geweest, dan had u nooit het gevoelsleven en de mening van mevrouw Hennis-Plasschaert zo openbaar ten schande gemaakt. Ik vraag me werkelijk af wanneer in uw redenatie of in het krijgen van het idee voor deze brief u het noodzakelijk achtte om het zo persoonlijk en onnodig kwetsend te maken.

Uw brief raakt bovendien kant nog wal, en ik zou graag van u horen waar u de informatie vandaan heeft gehaald over het soort vrouwen dat een abortuskliniek bezoekt om een moeilijke keuze in haar leven te maken. Als u werkelijk denkt dat het hier om laagopgeleide allochtone vrouwen gaat, dan nodig ik u van harte uit om eens een keertje een intakegesprek op een abortuskliniek mee te maken. Dat zal schokkend zijn, zeker, maar wellicht vergroot het ook uw belevingswereld. En dat lijkt me dan weer een win-winsituatie.

Hetzelfde geldt voor een bezoekje aan een IVF-kliniek. Dat er vrouwen/stellen zijn die moeilijk zwanger kunnen worden en daarvoor medische behandelingen ondergaan heeft geen enkele relatie met de keuze van een andere vrouw om een zwangerschap af te breken. Voor beiden is individuele keuzevrijheid een groot goed.

Mevrouw Orbán, ik wil u van harte feliciteren met het moederschap. Wat fijn voor u dat u zoveel voldoening haalt uit uw bijdrage aan de overbevolking. Ik moet u nog wel uit een droom helpen: niet voor iedere vrouw is het baren van kinderen het hoogst haalbare dat er is in het leven. Heeft u daar nou eens respect voor! Dat zou u in ieder geval meer sieren dan de uitermate arrogante wijze waarop u vrouwen aanspreekt en in een ouderwetse hoek zet.

U heeft gekozen voor het leven van uw kinderen, zoals uw goed recht is. Een recht dat exact zoveel waard is als de keuze van mevrouw Hennis-Plasschaert, of van elke vrouw in dit land, om een eventuele zwangerschap af te breken. Vaak een moeilijke en ingrijpende keuze, waar u zich niet mee heeft te bemoeien.

Ik wens u veel wijsheid en beschaving toe.