Met Lein spotte ik onder andere de boomkruiper, de fitis en de staartmees. Van de fitis, moet ik eerlijk bekennen, had ik nog nooit gehoord. De staartmees kwam na mijn eerste spot vervolgens ook heel vaak in onze voortuin voorbij en is nu al een tijdje mijn favoriete vogel. Een klein, bol lijfje met een lange, dunne staart. Heel aandoenlijk.
De doorbraak was een paar weken geleden, toen ik uit mezelf een vink en een grote lijster spotte, en springend gilde “Ik zag ‘m eerst ik zag ‘m eerst!” Vogelspotten haalt het beste in mij naar boven. Als beloning trakteerde ik mezelf op het standaardwerkje Welke vogel is dat? 170 vogels eenvoudig determineren. Als een serieus vogelspotter draag ik het boekje nu altijd in mijn tas, voor noodgevallen. Het is namelijk heel vervelend als je een vogel niet herkent en niet meteen kan opzoeken wat dat was.
Zo zag ik vorig jaar op Ameland een gek klein strandlopertje heel zenuwachtig heen en weer rennen aan de vloedlijn. Trippeltrippel pikpik trippeltrippel. En maar rennen en pikken, wat een heerlijk zenuwachtig beest. Nu weet ik dat dit de Kleine Plevier is. De Kleine Plevier, dat klinkt toch reuzegezellig? Hoewel mijn grote liefde nog steeds de staartmees is, sloeg deze kleine zenuwpees in als een bom. Ok, op nummer twee dan. Samen met de witte kwikstaart. En de wilde eend.
Vannacht droomde ik dat ik een soort slanke kokmeeuwachtige vogel met een spitse kop (à la de ijsvogel) voorbij zag vliegen. In mijn droom brak ik het gesprek af en zei “Sorry, ik moet even naar huis, ik moet deze vogel opzoeken in Welke vogel is dat?” Bij het wakker worden was ik toch een beetje teleurgesteld dat ik geen nieuwe vogel had gespot, want het was echt een mooie. Ik heb voor de zekerheid nog gecheckt of het misschien toch een bestaande vogel was, maar dat was niet zo. Althans niet in West- en Midden-Europa.
Gelukkig is het mooi weer. Straks ga ik weer fijn echte vogels spotten in het bos met Lein. Oppassen dus. Hallo vogel!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten