Mobielfossiel

Nu zelfs Lein aan de smartphone is, denk ik dat ik een beetje achterloop. Ik heb het idee dat ik de enige ter wereld ben die nog smartphoneloos door het leven gaat. Zelfs mijn schoonouders zijn om en zijn hard op weg om fervente Whatsappers te worden. In het openbaar vervoer lijkt iedereen ook al voorzien te zijn van zo’n hip ding.

Maar ik niet. Mijn oude Nokia werkt al járen naar behoren. Hij is vorig jaar op een festival zelfs door een vorkheftruck overreden. Geen enkel probleem voor mijn oude analoge telefoontje; hij kwam ongeschonden – doch modderig – uit de strijd. Jammer genoeg vind ik deze telefoon niet gebruiksvriendelijk, sterker nog, ik vind het een rotding. Maar ik ben tóch te gierig om een nieuwe te kopen. Ook omdat deze zomer mijn abonnement afloopt en ik dan zo’n slicke iPhone 4S wil. Kijk, áls ik dan overstap, doe ik dat écht smart.

Tot die tijd jat ik regelmatig de iPhone van mijn meneer. Ik log hem stiekem uit en doe dan alle nuttige dingen die je met een smartphone kunt doen: DrawSomething, Facebook, Twitter, Tiny Wings, de nieuwsapps van Teletekst, GeenStijl en Nu.nl… Ik ben zeer verslavingsgevoelig. Af en toe heb ik het idee dat ik nú al niet zonder mijn meneers iPhone kan. Misschien is het daarom maar beter dat ik nog een paar maanden moet wachten voordat ik zelf aan de smartphone ga. Tot die tijd ben ik een mobielfossiel. Tot de zomer geniet ik van het feit dat ik m’n oude Nokiaatje zonder schuldgevoel of ernstig blijvend letsel kan laten vallen. En zodra ik dan een smartphone heb, download ik Snake. Die goeie ouwe analoge tijd zal ik nooit helemaal los kunnen laten.