woensdag 8 december 2010

Reageerbuisalcohol

Afgelopen vrijdag was ik op een feestje dat erg hip beloofde te worden. Met een hippe DJ en een hippe mediapartner. Een uur voor aanvang werd al getwitterd dat het feest meer dan uitverkocht was en dat het maar de vraag was of iedereen in de feestlokatie zou passen. Ik had een gratis kaartje en vond alles prima, ik had toch al een tijdje niet meer de illusie dat mijn hipheid nog gered kon worden.

De tip voor dit feestje kreeg ik van een vriendin die een link van een website mailde waar ik allerlei gegevens in moest vullen en dan kreeg ik een gratis toegangskaartje. Prima, voor deze ene keer dan. Ik wil best een avondje hip meedoen. Eenmaal op het feestje aangekomen was het helemaal niet zo druk en het deed ook niet zo hip aan. Is het een hoax? Of gewoon mislukt? Binnen liepen vooral tieners en jonge twintigers die zo van de set van The Breakfast Club waren weggelopen. Ook maakte ik kennis met een dame met een berenmuts op en veel tatoeages. Ze vertelde me over haar lichaamsversiering en dat het woord op haar onderarm het Zweedse woord voor vagina was. Niet zo hip, maar wel dom.

Dit gehypete feest werd gesponsord door een drankje dat eigenlijk niet genoeg PR-budget heeft om er echt een feestje van te maken. Maar goed, er liepen twee blonde dames rond met een promotiedienblad met daarop een houder vol reageerbuisjes. In de reageerbuisjes zat het sponsordrankje. Heerlijk dacht ik, en attent. Een welkomstdrankje. En wat een leuk bijbaantje voor die dames, gehuld in shirtjes en gilets waarop het logo van het drankje duidelijk vermeld staat. De vriendin waarmee ik was wenkte de promotiedames en onze handen gingen al richting dienblad. Opeens begonnen de dames te giechelen: "oh nou hi hi hi hi dat is wel 2 euro hoor hi hi hi". Verbaasd als we waren stonden we perplex.

Bij een hip gesponsord feest hoort toch een gratis drankje? Of ben ik verwend en had ik genoegen moeten nemen met een toegangsbewijs in ruil voor mijn emailadres? De promotiedames hebben zich de rest van de avond gedragen alsof er in hun eigen reageerbuis destijds ook een druppeltje alcohol teveel zat. Maar dat heb ik maar niet hardop gezegd, leek me de druppel die de emmer der onhipheid voor eeuwig zou doen overlopen.

1 opmerking:

  1. Wellicht waren het de niet-gratis sponsordrankjes die ervoor zorgden dat The Breakfast Club hun heil zocht - en neus doopte - in andere niet-zo-hippe versnaperingen, met lange rijen voor de toiletten als gevolg.

    BeantwoordenVerwijderen