Op een terras in Suburbia

Onlangs zat ik op een terras. Jaja, half november en ik zat op een terras. Het was een prachtige dag en dit terras lag uit de wind en pal in de zon. Ik dronk er een cappuccino en probeerde wat intelligent leesvoer tot me te nemen terwijl mijn kleine baby in de kinderwagen naast mij lag te slapen (en soms wat kermde omdat ze met haar hoofd en mutsje in de capuchon van haar jasje verstrikt raakte waardoor haar mutsje over haar ogen zakte).

Pal voor mij zat met de rug naar mij toe een blonde vrouw en naast haar zat een man die heel erg op Barry Hay leek. Elke keer als ik opkeek van mijn leeswerk vroeg ik me weer af of dit nu Barry Hay was. Maar hij was zo klein en zag er zo normaal uit. Helemaal niet als de rocklegende die ik tijdens mijn studententijd zo grijs gedraaid had. Hij had een buikje en een heel lelijk brilmontuur. Dat laatste gaf weer aan dat het best Barry Hay kon zijn, want hij maakt immers reclame voor Specsavers en heeft daar ook van die brilmonturen op. Aan de andere kant: Hij dronk geen Grolsch, dus misschien was ie het toch niet. Maar, het was daarentegen net lunchtijd, dus misschien wat vroeg voor Grolsch? En waarschijnlijk had hij thuis stapels gratis kratten bier staan, dus waarom zou ie er dan in een café voor gaan betalen? De blonde dame had , van wat ik er van de achterkant van zag, erg gestyled haar, dus dat sprak weer in het voordeel van Barry Hay, want Barry Hay kent vast massa’s dure chica’s met wie hij kan gaan lunchen. En het was een doordeweekse dag en hij zat op een terras, iemand met een reguliere baan zit doordeweeks niet op een terras.

Toen kreeg de blonde dame telefoon. Ze stond op en ik zag een kort leren jasje op een strakke leren legging met enorme hakken. Ik zag nog meer blond haar en zo’n dingetje tegen haar oor waar je mee kunt telefoneren. Zo’n dingetje dat alleen mensen in hebben die heel vaak en graag telefoneren en dan niet hun telefoon tegen hun oor willen houden. En toen zag ik dat het Kim Holland was. Kim Holland zat met mij op een terras met een Barry Hay look-a-like. Ik maak tegenwoordig maar weinig mee, maar dit pakte ik toch zo maar even mee, op een doordeweekse dag op een terras in Suburbia. Das pas genieten.