Trillende ledematen en zweethandjes

Op de site van MSN staat een stukje over de duurste wijnen van de wereld. De allerduurste is de Dom. Romanée-Conti 1997 en kost een slordige 5,5 duizend euro. Ik moet bekennen dat ik, ondanks dat ik van goede wijn houd, hier nog nooit van had gehoord. Misschien zijn er van deze druif geen goedkopere/minder dure wijnen geperst? Een lekker omfietswijntje van de Hema, aangeraden door Nicolaas Kleij? Jammer hoor, hij schijnt naar leer te smaken, prima bij een sucadelapje dus.

Op twee staat een Petrus Pomerol (gelukkig, die ken ik) voor 2,5 duizend euro, het wordt dus al betaalbaarder. Deze werd o.a. gedronken door Jackie en John F. Kennedy, niet onbelangrijk. En dan volgen er nog een paar idioot dure flessen met de prachtigste namen, waarvan de meest betaalbare bijn 2400 euro kost.

Hoewel lekkere wijn best belangrijk is, vraag ik me af of ik ooit zo veel geld over zou hebben voor één fles. Ik denk het eigenlijk niet. Ik kan me nog voorstellen dat je in een dolle bui 100 euro neerlegt voor een Barolo, Pouilly Fumé, Piedmonte (interessant klinkt dat hè, even nonchalant een paar mooie namen tussendoor), maar bij hogere bedragen zou ik toch heel erg zenuwachtig worden. Compleet met trillende ledematen en zweethandjes. En dan op die manier zo'n fles naar je auto dragen, op je pumps over het wiebelige grint van de oprijlaan van de vignoble. En dan vallen. Klets, 5.000 euro aan rode wijn over je jurk. Nu zal op zo'n moment wel iemand met je meelopen naar de auto, dus misschien dat ik daar dan niet direct bang voor hoef te zijn.

Ik zou ook niet weten waar je zo'n fles bewaart. Ja, in een wijnkelder, maar dat heb ik dus niet. Een wijnkelder heeft de juiste temperatuur en luchtvochtigheid voor het bewaren van flessen wijn van honderden euro's. Dat zal niet gelden voor de kast waar wij die flessen altijd in zetten. En dan gaat de wijn vast en zeker 'om'. Dat betekent dat die bedorven is. Niet dat de fles omvalt.

Ook zoiets wat me nu al angstzweet bezorgt: dat je tijdens een etentje met vrienden lekker wijn zit te drinken, het is gezellig, de gesprekken zijn geanimeerd, en dat je dan in het vuur van je rede wild gesticulerend je Pomerol ommaait. Voor je het weet sta je in de keuken voor 3.000 euro aan wijn uit je tafelkleed te sabbelen. En dan ga je er nog van uit dat je zo'n fles opdrinkt als het gezellig is. Waarschijnlijk is het helemaal niet gezellig. Je moet stil zijn en met je ogen dicht genieten van iedere slok. Saai eigenlijk.

Of dat je per ongeluk de verkeerde fles grijpt, bijvoorbeeld bij het koken. Heb je per ongeluk een coq au vin van 752,65 euro staan braden. Wat ook nog kan is dat je aangeschoten thuiskomt en nog even een wijntje opentrekt. De volgende dag zie je huilend dat het de verkeerde was. Je kan nog beter je laptop in de wc laten vallen of je Ford Ka in de prak rijden, dan ben je nog goedkoper uit.

Maar goed, het artikel over de dure wijnen staat heel terecht in de rubriek 'miljonairs'. Miljonairs kopen natuurlijk deze flessen en gooien die thuis over hun tafelkleed. Dan lachen ze en trekken ze er nog een open. Als geld geen rol speelt, wat maakt het dan ook uit? Ondertussen klots ik gewoon een omfietswijn door m'n stoofpot of over m'n schoenen, dat is wel zo'n rustig idee.