woensdag 27 oktober 2010

Zingend op weg naar de dood

Ik heb een hekel aan musicals. Laat ik er maar meteen voor uitkomen. Ik begrijp helemaal niets van het in zangvorm vertellen van een verhaal dat je ook gewoon als verhaal kunt vertellen.

Het is niet zo dat ik een hekel heb aan muziek, ik hou er gewoon niet van als proza wordt omgezet in liederen. Van een verhaal kun je best één liedje maken, daar zijn ze bijvoorbeeld met country heel goed in, maar van een verhaal maak je geen aaneenschakeling van liedjes en dansjes. Dat is irritant. Althans dat vind ik.

En daarom ga ik nooit naar musicals. Ik ben meer dan tien jaar geleden eens naar Saturday Night Fever geweest. Leuke muziek, jammer dat t een musical is. Bij de film Evita dacht ik na vijf minuten ‘Gaan ze dan helemaal niet praten?’ En nee, dat deden ze inderdaad niet. Bizar. In Grease wordt gewoon gepraat met af en toe een liedje tussendoor, dat is beter te pruimen. Maar alleen maar zingen? Ik zie de lol en voornamelijk de functie (wat voegt het toe aan het brengen van het verhaal?) niet van in.

Maar hele volksstammen in Nederland houden wel van musical, getuige het enorme aanbod ervan. Prima, van mij mag iedereen er heen. Als ik maar niet mee hoef.

Maar wat ik niet begrijp is de onderwerpskeuze van sommige musicals. Dat je met een onderwerp als Saturday Night Fever tot een musical komt snap ik ergens nog wel, ook voor Hairspray kan ik wel enig begrip opbrengen, of in ieder geval zie ik enige logica in de keuze voor het genre muscial voor het brengen van dat verhaal. Wat ik niet begrijp is ‘Soldaat van Oranje – de musical’. Of nog erger: Anne Frank in een musical. Het verhaal heeft geen bal met muziek te maken en het wordt in zangvorm niet overtuigender of beter gebracht dan bijvoorbeeld als toneelstuk. Sterker nog, Anne Frank mocht in het Achterhuis helemaal geen geluid maken. Ze moesten de hele dag hartstikke stil zijn, de wc mocht niet eens doorgespoeld, hoe kun je daar een musical situeren? En hoe zullen ze het slot van de musical vormgeven? Hoe geloofwaardig en gepast is het in zangvorm afvoeren van een hele familie naar een concentratiekamp? Ik snap er geen bal van. Maar misschien mis ik commercieel inzicht en een cultureel gen.

12 opmerkingen:

  1. Precies!

    Heb ooit de Lion King mogen (moeten) zien in Scheveningen.
    Best leuk toneelstuk, alleen zo irritant dat ze er steeds doorheen gaan lopen zingen, dat houdt het verhaal zo op.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja! Zo irritant, een zingend gesprek. En de manier van zingen is ook heel lelijk, pathetisch en hard.

    Toen ik naar NY ging las ik dat daar een musical van The Fly speelde. The Fly! Je weet wel, die film met Jeff Goldblum waarin hij door een technische fout dna-delen van een vlieg krijgt en langzaam zelf in een vlieg verandert. En dat dan zingend! Bizar. Daar wilde ik toen heel graag naartoe maar de meneer vond dat te ver gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het stomme is dat zelf muscialliedjes zingen dan soms wel weer leuk is :S
    Moet ik me daarvoor schamen?

    Maarre Eef, we wachten natuurlijk op: Bevalling, de musical

    BeantwoordenVerwijderen
  4. haa, ook wel: De gelukkig huisvrouw de musical. Met een mooi dramatisch lied over persen.

    Nee, schamen hoeft niet. Als je maar niet in m'n oor zingt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het debat over de regeringsverklaring zou ook echt opknappen als de spreekteksten gezongen zouden worden. "Mevrouw de voorzitteeeeeerrrrr..."

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik houd ook niet van musicals, maar wel van opera. Dat is merkwaardig want in de meeste opera's vanaf de Klassieke periode wordt ook niet veel meer gekletst. En ik vind de evangelisten in oratoria wel eens wat langdradig maar dat ligt altijd aan de tekst die men op de voet volgt, niet aan de evangelist. Ook zijn er heel veel liederen uit musicals die erg mooi en/of leuk zijn, en zijn veel musicals erg goed gearrangeerd en/of georkestreerd. Niet zelden spelen er goede acteurs, dansers en zangers in. En toch houd ik er niet van. Ik ben niet zo'n fan van de -overigens niet eenvoudige- vocale belting techniek (inderdaad: 'Ooooh Kittyyyyy, was ik maar een filmsteeeeeer...'), ik vind de manier van ensceneren niet altijd helemaal mijn ding (Tarzan, Lion King), en het verhaal is soms wel erg ondergeschikt, maar dat laatste zien we bij de opera ook vaak (Le Nozze di Figaro bijvoorbeeld, een gezellige komedie over een jaloerse graaf en gravin, een kapper met trouwplannen en een garstige page...)... intrigerend...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @R2 Interessant punt qua opera. Misschien maakt het meer indruk in het Duits of Italiaans? Zou Soldaat van Oranje meer aanspreken als het "Soldato d'Arancione" was? En, natuurlijk ook niet onbelangrijk, dat het slecht afloopt. Wat dat betreft leent "Anne Frank" zich dan weer beter voor een opera.
    Maar eens met je verhaal, al vind ik film musicals vaak wel leuk (High Society, Moulin Rouge en niet te vergeten: The Sound of Music)

    Vaak hebben opera's idd weinig om het lijf qua verhaaltechniek. Er lijdt vaak iemand aan een ernstige ziekte, of is prostituee, of een sociale outcast, of het is een soort klucht met mensen die zich verstoppen in klerenkasten, of het is een onmogelijke liefde tussen twee tegenpolen, of het is een zwaar, bombastisch drama(I'm looking at you, Wagner)

    Zou Andrew Lloyd Webber over 4 eeuwen net zo'n reputatie hebben als iemand als Verdi?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik ga nu Die Dreigroschenoper luisteren..

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het zou mij niks verbazen als iemand over een tijdje op het idee komt om 'In De Chileense Mijnen, de musical' te gaan maken. The horror!

    Nee, musical is ook niet aan mij besteed. Die hele Glee-hype snap ik bijvoorbeeld ook totaal niet!
    Overigens zag ik op een poster dat de nieuwe Van den Ende muscial Urinetown heet. Euhm... ja. ik ga 'm niet inkoppen. ;-)

    Er zijn wel uitzonderingen. Incidenteel (een aflevinging van een favoriete tv serie) kan ik musical wel weer hebben. Of in het geval van Monty Python of Flight Of The Conchords, natuurlijk. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat is waar, ik heb ook een uitzondering: The Rocky Horror Picture Show. Maar het is als met de meeste vreselijke dingen: als het over de top is, wordt het weer leuk. Daarom is Monty Python ook zo geweldig.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ja, musicals, verschrikkelijk ,tergend en knagend aan mijn ziel zo irritant. Ik denk zelfs dat het verplicht kijken van musicals in gevangenissen een goede oplossing is voor het cellentekort in sommige landen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Actueel sinds gisteren: "Coen Moulijn, De Musical".

    BeantwoordenVerwijderen